Sırbistan yönetiminin ve Başkan Miloseviç’in benimsediği “Büyük Sırbistan” hayali, Bosna’da başlayacak çatışmanın en büyük sinyali oldu. Hırvatistan ve Slovenya’nın bağımsızlığı sonrası Bosna'da yaşayan Sırplar Yugoslavya içerisinde kalmak isterken, Boşnak ve Hırvatların bağımsızlık istemeleri sonucunda karışıklık çıktı.
29 Şubat-1 Mart 1992'de Bosnalı Hırvatlar ve Müslümanlar bağımsızlık referandumu düzenleyerek Yugoslavya’dan ayrıldılar. Bosna Hersek parlamentosu bağımsız bir “Bosna Hersek Devleti” kurulduğunu ilan etti.
Buna karşılık Bosna Hersek içerisinde kendi parlamentolarını kurarak Yugoslavya’ya bağlı kaldıklarını duyuran Sırplar, büyük bir savaşın temelini attılar.
Bosna-Hersek'te 1 Mart 1992'den 14 Aralık 1995'e kadar sürmüş olan savaş sırasında 100 binden fazla kişi hayatını kaybetmiş, 2 milyon kadar insan da yaşadığı yerden göç etmek zorunda kalmıştır. Bu savaşın ortaya çıkarttığı birçok kahraman asker ve komutandan biriside İzet Naniç’tir.
4 Ekim 1965’te Bujim’de doğan İzet Naniç. İlkokulunu Bujim'de askeri lisesini ise Zagreb’de okudu. Liseyi bitirdikten sonra ise Belgrad, Saraybosa ve Zagreb’deki askeri akademilerde eğitimine devam etti ve bu sürecin sonunda Yugoslavya Halk Ordusu tarafından görevlendirildi. 1987 yılında Sefiya adındaki kız ile evlendi. Nevzet ve İbrahim adındaki iki oğlu ve Lea adındaki bir kızı dünyaya geldi.
Naniç karakter olarak sakin bir yapıya sahip büyük bir vatanseverdi. Müslümanlığa son derece bağlı olan Naniç özellikle askerleri namaz konusunda uyarır ve onlara bu konunun öneminden bahsederdi.
İzet Naniç, Yugoslav Ordusu Hava kuvvetleri Komutanlığı'nda tugay komutanlığı görevini icra etti. Yugoslavya Ordusu'nda yükselişi sırasında savaş stratejisini aynı zamanda askeri idareyi iyi derecede öğrendi. Bosna-Hersek’in bağımsız olmasının ardından Yugoslavya Ordusu'ndan istifa ederek Bosna- Hersek Ordusu’na geçti.
Bosna savaşı başladığında Tuğgeneral Atif Dudaković liderliğindeki Bujim karargahının komutanı oldu. Daha sonra 15 Ağustos 1992 yılında . 505. Bujim Tugayını kurarak şehit olacağı 5 Ağustos 1995 yılına kadar 4 yıl boyunca bu birliğin komutanlığını yaptı.
İzet Naniç son yazısında şehit olacağını sezmiş gibi “Her şey ortada. Milletimizle birlikte başarılı olacağımızı umuyorum. Zafer yakındır. Allah’ın izniyle Bosna Hersek bizim olacaktır. Planladığımı yapabileceğimi hissediyorum kuvvetli ve şanslı olabilirsem. Her şeyi yatırdım. Şu an elektrik kesildi. Hayırlı olsun. İzet Naniç."
Kendine has savaşma üslubu ile bilinen Naniç, Bosna Hersek Ordusunun en iyi birlikleri olan ‘Hamza’ ve ‘Gaziye’nin kurucusudur. Son derece cesur olan İzet Naniç savaşlarda komutan olmasına rağmen her zaman en önde savaşması ile ünlendi.
Bu hususta Naniç’in askerlerinden Beçir Kovaçeviç’in söylediklerini aktarmanın da ehemmiyeti büyük:
“Komutan İzzet Naniç’in birliğinden seçtiği 100 özel Boşnak asker, 14 Eylül 1994 tarihinde Çetniklerin lojistik merkezinin bulunduğu yere ulaşıp General Ratko Mladiç, en yakın yardımcısı Momir Taliç ve ekibini buldu. Ani saldırıya uğrayan Mladiç ve beraberindekiler, buradan kaçarak canlarını kurtardı.
Bu saldırı sırasında Mladiç, şapkasını, çakmağını ve bazı savaş planlarını alamadan kaçmak zorunda kaldı. Srebrenitsa’da soykırımın sorumlusu olan bu kişinin cesareti işte bu kadardı.”
Yine Naniç’in askerlerinden Abazovic, bir muharebe esnasında Sırpların bölgeye tankçı, topçu ve piyade birlikleri ile geldiğini söyledikten sonra "Sırp tarafından gelen ilk tankı durdurmayı başardık. 10 günlük mücadelenin ardından komutanımız İzet Nanic, Mladic'in buradaki muharebeye son derece hazırlıklı geldiğini söyledi. Komutan Nanic, beklenmeyen bir hamle yaparak 300'e yakın askerle karşı saldırıya geçme kararı aldı." ifadelerinde bulundu.
Beklenmedik bu karşı saldırı sırasında Sırpların bir tankını imha ettiklerini, bir tankı da ele geçirdiklerini aktaran Abazovic, "Mladic'in yakında olduğunu bilmiyorduk. Esir düşen bir Sırp şoförden onun da orada olduğunu daha sonra öğrendik. Bosnalı askerlerden kıl payı kurtuldu. O gün Mladic'i yakalasaydık savaşın seyri değişir miydi? Srebrenitsa'da soykırımı olur muydu? Bilemiyorum" ifadelerini kullanarak konuşmasını sürdürdü.
Son olarak şehadetinden sonra, 1998 yılında, "Kurtuluş Savaşı" Kahramanı Nişanı ile ödüllendirilip tuğgeneral rütbesine terfi eden Naniç’in şehit gibi çiçek vermenin ne olduğunu gösterdiği o videoyu sizlerle paylaşmak istedik…
Ortadogu Haber